De Architect van Utrecht CS
Sybold van Ravensteijn was zijn tijd vooruit. Tussen 1930 en 1960 was de eigenzinnige architect Sybold van Ravesteyn beeldbepalend voor de spoorwegarchitectuur in de zuidelijke helft van Nederland. Hij ontwierp strakke functionalistische seinhuizen en neobarokke stations met krullen, ornamenten en beeldencolonnades. Er wordt wel gezegd dat Van Ravesteyn enkele van de mooiste én lelijkste gebouwen van het land heeft ontworpen.
Station Utrecht Centraal
Hoewel al decennia werkzaam bij de spoorwegen had Van Ravesteyn nog geen (groot) station ontworpen. Toen hij in 1937 Utrecht CS van een golvende glazen voorbouw voorzag, was dat eigenlijk nog steeds zo; het oude gebouw bleef erachter staan. Wel werd de begane grond intern vernieuwd. Na een brand werd in 1939 alsnog het oude gedeelte vervangen. Zo ontstond uiteindelijk één golvend geheel van glas en gepleisterde muren.
Utrecht 175 jaar spoorstad
In opdracht van het Utrechts Archief is mij gevraagd in de voetsporen te treden van Sybold van Ravensteijn, door conform de oude bestekken het oude Utrecht CS te laten herleven. Dit station is na een gedeeltelijke verbouwing na de brand in 1939 geheel in stijl verbouwd. met name de stijlvolle voorgevel was een uitdaging om printbaar te herontwerpen en af te bouwen door Frans Wilborts. Mede aan de hand van de bestekken en aangeleverd fotografie door Victor Lansink kwam het gebouw op schaal weer tot leven.
Het was een eer als modelbouwer en liefhebber van architectuur om dit model te mogen realiseren binnen 3 maanden! Gebouw is volledig duurzaam en klimaatvriendelijk geprint in PLA.
video i.s.m.met Utrechts Archief dank aan Victor Lansink, Erik Plomp, Lloyd Davis en Frans Wilborts